Kanał sztuki
WywiadyPraktyki radykalnej opieki zdrowotnej w latach 70. i 80. w Berlinie Zachodnim
W 1974 roku inicjatywa BIFF – Berlińskie Centrum Doradztwa i Informacji dla Kobiet – przetłumaczyła tekst Hogie Wyckhoff Solving Women’s Problems Through Awareness, Action, and Contact (Rozwiązywanie problemów kobiet poprzez świadomość, akcję i kontakt) i wydała jako broszurę pod tytułem Anfänge einer feministischen Therapie (Początki feministycznej terapii).
W kontekście Ruchu na rzecz Zdrowia, w szczególności w ramach Ruchu na rzecz Zdrowia Kobiet*, opracowano szereg usług doradczych. Powstały telefony zaufania i domy opieki, oferowano zajęcia z samoobrony i WenDo, grupy samopomocy, kursy samobadania i radykalnej terapii. Po raz pierwszy założono placówki ambulatoryjne i stworzono projekty, takie jak Berlin Crises Service lub SEKIS, centrum informacyjne i doradcze.
W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych ponad 80% ginekologów w Niemczech Zachodnich stanowili mężczyźni*. Na kursach samopomocy kobiety* przeprowadzały u siebie badania szyjki macicy i dzieliły się swoimi doświadczeniami. Założyły pierwsze w Europie Feministyczne Centrum Zdrowia Kobiet (FFGZ), wydawały magazyn o samopomocy „Clio”, opublikowały też m.in. Frauenhandbuch (pierwszy kobiecy podręcznik dotyczący aborcji i antykoncepcji) autorstwa Brot und Rosen (Chleb i róże) i Hexengeflüster (Szept czarownic), wspólnie wypracowując feministyczne spojrzenie na kwestie dotyczące ich ciał i seksualności, w tym praw reprodukcyjnych.
W bibliotece Feministycznej Grupy Badaczek Opieki Zdrowotnej zbieramy publikacje na temat Ruchu Zdrowia i drugofalowego feminizmu, a także współczesne ziny i ulotki.
Wiele form działania Ruchu na rzecz Zdrowia dotyczyło subiektywnych aspektów dobrego samopoczucia, takich jak odżywianie i zdrowie emocjonalne. Powstały alternatywne instytucje zdrowotne powiązane z ruchem squatterskim, takie jak Gesundheitsladen (Centrum Zdrowia), grupowe praktyki medyczne, inicjatywy paramedyczne i niezależne apteki oraz HeileHaus (domy zdrowia).
HeileHaus funkcjonowało jako osiedlowa łazienka, oferowało codziennie zdrowe posiłki i wydawało czasopismo „Doktorspiele” z poradami zdrowotnymi dla squattersów. Obecnie HeileHaus nadal oferuje alternatywną opiekę zdrowotną oraz dostępne, publiczne łazienki i pralnie.
W 1984 roku Ulf Mann opublikował Gesundheitsbuch (Księgę Zdrowia), w której na 1150 stronach podzielił się poradami, alternatywnymi sposobami leczenia i opisami domowych środków zaradczych. Ulf Mann był członkiem kolektywu farmaceutów w Viktoriapark. Jego celem było prowadzenie apteki jako miejsca otwartego, gdzie można było uzyskać poradę oraz samemu zdobyć wiedzę w zakresie stosowania produktów leczniczych.
Z gazety „Doktorspiele” (gry lekarskie), wydanej przez HeileHaus.
