Od: Clone #85720
Medytacja nr 1
Słowo stasis (staza) ma dwa znaczenia, pierwsze to zastój, stan bezczynności lub równowagi biologicznej. Drugie – zamieszki, niepokoje społeczne. W medycynie staza służy do tamowania krwotoku, oznacza zastój płynów ustrojowych. W starożytnej Grecji stasis oznaczała wojnę domową, która prowadziła do zmiany systemu rządzącego albo klasy.
W jaki sposób stany bezruchu i wstrząsu Twojego ciała są niezbędne dla siebie nawzajem? Pomyśl o drzewach; systemy korzeniowe; zakorzenienie. Rad po łacinie oznacza korzeń; korzenie mogą być radykalne, niszczące, lecznicze, ugruntowujące nas na miejscu i w ziemi. Kiedy poruszasz się, jednocześnie katalizując zmiany?
Medytacja nr 2
Szukamy inspiracji w ciele: jego zdolności do komunikowania się poprzez i z systemami opartymi na różnicy.
Medytacja nr 3
Zatrzymaj się, aby wyobrazić sobie hiperbiologiczne związki w Twoim życiu, które ułatwiają zaspokojenie potrzeb i pragnień Twojego ciała. (Np. aminokwasy czy tryptofan, który można uzyskać, spożywając wybrane produkty. Jest on przetwarzany przez układ trawienny. Jest prekursorem serotoniny, neuroprzekaźnika odpowiedzialnego przede wszystkim za dobre samopoczucie. Inne przykłady to: leki, woda, tlen.)
Pomyśl teraz o tym, jak te produkty, które spożywasz, są połączone z polityką państwa poprzez kontrolę, dostępność i / lub (e/a)fekt. Jak Twoja obiektywna rzeczywistość (te pigułki, ten banan lub szklanka wody) łączy się z zarządzaniem i polityką?
Medytacja nr 4
Zwróć uwagę na ciało.
Pogódź się z dyskomfortem jako stanem.
Metabolizuj, jeśli potrafisz.
Powtórz.
Medytacja nr 5
Poczuj rzeczywistość tego dnia, innego niż pozostałe.
Twoje ciało w przestrzeni.
Gdzie i co zostawiasz w tyle, do czego zmierzasz – nawet gdy jesteś całkowicie unieruchomiony? Pomyśl o drobnych sposobach codziennego deklarowania swojej autonomii.
Wykorzystaj stan niewydolności ciała jako dźwignię przeciwko państwu.
Medytacja nr 6
Ucieleśnij swoją interpretację pojęcia: bioperwersja.
Medytacja nr 7
Eksperyment w procesie:
Zobacz, jak długo możesz trwać, zanim twoje ciało rozpadnie się w naprawdę wyjątkowy sposób. Na tyle wyjątkowy, że Twój lekarz będzie je patologizował. Na tyle wyjątkowy, by nazwać to niepowodzenie Twoim imieniem. Na tyle wyjątkowy, że na końcu rozlegną się oklaski, nie za przeżyte życie, ale za to, co Cię z jego trybów wyciągnęło.
Medytacja nr 8
Dzielenie się bólem wymaga zaufania.
Przekazywanie bólu wymaga przekonania*.
Gdy wątpliwe jest doświadczenie bólu, podmiot zaczyna go kwestionować.
Somatyczne doświadczenie ucieleśnionej wiedzy.
W razie pojawiającego się zwątpienia (od siły zewnętrznej lub wewnętrznej) w formie cyklu sprzężenia zwrotnego obracający się przez: nieufność podmiotu do interpretacji „bólu” przez jego* własne ciało.
Podmiot uznaje, że musi być szalony/dziwny/zwracający na siebie uwagę dla wynalezienia stanu bólu. W tym czasie podmiot nadal doświadcza odczuwanej rzeczywistości bólu (cykl wraca do 1).
*tzn. słuchanie, wzajemna pomoc, poleganie na sobie, udział w przekazywaniu cudzego doświadczenia poprzez język, postrzeganie ciała jako holistycznie połączonego systemu (systemów), dostrzeżenie i uznanie związku pomiędzy traumą a bólem; kontekst i ból; tożsamość i ból, a następnie powtarzanie sobie tak często, jak to konieczne, że: nie jesteś szalony / świat jest szalony.
Medytacja nr 9
Wyobraź sobie swoje idealne życie jako film. Czy patrzysz z wnętrza swojego ciała? Czy obserwujesz siebie spoza ciała? Czy punkt widzenia jest z Twoich gałek ocznych? Twoich jelit? Twoich rąk? Czy masz ciało? Jesteś człowiekiem? Czy wyglądasz inaczej? Czy czujesz się inaczej? Czy występują dialogi? Czy to film niemy? Czy jesteś tej samej płci? Jak przedstawia się Twoje zdrowie? Jak funkcjonuje Twoje ciało? Jakie jest oświetlenie? Co jesteś w stanie zrobić? Jakie rodzaje relacji władzy tu występują? Kto się Tobą opiekuje? Kim Ty się opiekujesz? Jaka jest Twoja sytuacja życiowa? Czy mieszkasz sam? Z innymi ludźmi? Jakie jest Twoje życie miłosne? Jak zamierzasz przetrwać i zaspokoić swoje potrzeby? Czym są Twoje potrzeby i pragnienia? Jak edytowany jest materiał filmowy? Czy są zaciemnienia, skoki, montaże? Jaki masz stosunek do pieniędzy? Czy pieniądze w ogóle istnieją? Jak funkcjonuje społeczność? Czy kamera zawsze podąża za Tobą, czy też skupia się również na innych? Czy lubisz te same zajęcia? Czy jesteś w tym samym wieku? Starsza? Młodszy? Jakie jest Twoje środowisko? Czy znajdujesz się w środku? Na zewnątrz? Pod ziemią? Jakie jest Twoje życie towarzyskie? Kto skomponował ścieżkę dźwiękową? Czy dzielisz się swoimi sekretami? Czy jesteś otwarta? Wrażliwy? Tajemnicza? Zabawny? Straumatyzowana? Czy są napisy? Czy to subtelne? Dramatyczne? Krotochwilne? Przerażające? Oporne? Jakie są Twoje postulaty? Jak wyrażasz swoją politykę? Czy masz możliwość, aby otwarcie wyrazić swoje przekonania? Czy planujesz, czy może płyniesz z prądem? Czy masz zwierzę? Czy masz roślinę? Czy słuchasz muzyki? Jaki jest Twój stosunek do ziemi? Jakie są Twoje relacje z bliskimi? Czy masz rodzinę? Czy jesteś blisko swojej rodziny? Czy musiałeś stworzyć własną rodzinę? Czy masz przyjaciół? Czy jesteś samotniczką? Czy film został nakręcony na GoPro? Telefonem? 16 mm? Czy to HD? Współpracowałeś z ekipą filmową? Czy byli opłaceni? Otrzymałaś zapłatę? Czy dostałeś do niego prawa autorskie, czy podpisałeś swoją historię? Wyobraź sobie, że jesteś w kinie i oglądasz ten film o swoim życiu. Czujesz zapach dymu. Co robisz?